40

każdy z nas

pozostaje w ciągłym biegu

niezwykle szybkim, a jednak wciąż zbyt wolnym

by zdążyć
na czas, na miejsce, na godzinę
na człowieka, na uczucie
na spełnienie, na miłość, na szczęście

na chwile wszystkie jednakowo krótkie
i te długie, ciągnące się przez całą naszą wieczność
na momenty błahe i te o niezwykłej pozornie wadze
na słowa, wypowiadane i nie wypowiadane w niemym pośpiechu
na przyspieszone oddechy
na zawroty głowy
i na podwójne bicie jednego serca
na burze, na wysokie słońca, na spokojne, kolorowe wieczory
i zimowe schyłki
przeczekujemy po drodze naszych zmarłych
stojących później na poboczu, palących papierosa
i z kpiącym uśmiechem patrzących na nasze
zafrasowane potknięcia

czasem się zatrzymujemy, budzimy z tego wszystkiego

zdejmujemy buty i chowamy nogi

myślimy trochę

i po chwili biegniemy dalej
do owego, nieznanego nikomu
portu przeznaczenia