41

zabierz mnie tam

gdzie każde oszczędniej wypowiedziane słowo

zabrzmi jak napisane od nowa

gdzie każdy mój oddech

będzie nierównym biciem czyjegoś serca

gdzie najprostsze marzenia

będą rodzić się i spełniać jednocześnie

gdzie ludzkie serca

będą jak poduszki

na których możesz ułożyć swoją biedną głowę

skarbnicę wszystkiego

gdzie smutki i niepokoje
będą tylko dobre

gdzie płakać będzie można do woli

gdzie i ciała, i dusze

staną się na chwilę jedną

nierozerwalną całością

ulotną

piękną

i wieczną